کد مطلب:22278 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

به خواندن نماز شب خيلي علاقه دارم، ولي از ترس اجنه و ارواح نمي توانم شب ها برخيزم، چه كنم؟

در ابتدا لازم است عشق و علاقه شما به نماز و عبادت و راز و نياز با خداوند را كه حكايت از فطرت پاك شما مي كند بستاييم. اميدواريم خداوند متعال شما را از نمازگزاران واقعي قرار دهد. درباره مشكل ترس و اضطراب كه مانع از انجام كارهاي عبادي و نماز و از جمله نماز شب شده است توجه شما را به نكات زير جلب مي كنيم: 1- برخي از اين نوع ترس ها از نگرش غلط و غيرواقعي و باورهاي نادرست ناشي مي شود كه در طول زندگي براي شما شكل گرفته است. شما تصويري صحيح از ماهيت جن و روح و چگونگي تأثير و ميزان آن در ذهن و انديشه خود نداريد و به عبارت ديگر در مجموعه شناخت هاي شما اطلاعات غلط وجود دارد و موجب ترس گرديده. 2- گاهي اوقات نيز ترس از تاريكي و جن و غيره اكتسابي و ياد گرفته شده است يعني به خاطر تلقين ديگران و يا ترس و دلهره آنها از تاريكي و غيره و مشاهده عكس العمل هاي آنها در برابر تاريكي و نظاير آن به تدريج شما نيز از آن ترسيده ايد و ترس از آن در فكر و انديشه شما لانه كرده است. 3- گاهي نيز ممكن است چنين ترس هايي به خاطر حادثه و اتفاقي ناگوار و وحشتناكي است كه در گذشته دور يا نزديك در تاريكي و تحت تأثير اوهام و خيالات و گمان تأثير جن و روح، رخ داده و از آن زمان و حادثه ناگوار به بعد، به خاطر همراه بودن حادثه ناگوار با تاريكي و با ياد روح و جن و غيره، ترس شما تعميم يافته و از هر جاي تاريكي ترس و دلهره پيدا كرده ايد. حال با توضيح مختصري كه در اين باره ارائه شد براي مقابله با اين نوع ترس ها و حل مشكل به راه كارهاي زير توجه كنيد و اميدواريم با عمل به آنها، بهبود يافته و در انجام عبادت و نماز شب موفق باشيد. 1- با مطالعه و تحقيق و تفحص بيشتر درباره ماهيت جن و روح و چگونگي تأثير آنها، شناخت هاي خود را در اين باره اصلاح كنيد. مطمئن باشيد با تغيير نگرش و نگاهتان در مورد جن و روح، افكار منفي از ذهنتان خارج خواهد شد. 2- به خود تلقين كنيد «من هيچ گونه هراسي از جن و روح ندارم و آنها نمي توانند در من تأثير بگذارند». 3- صبح ها به تدريج زمان بيدار شدن خود را زودتر قرار دهيد و سعي كنيد روزي يكي دو دقيقه زودتر از شب هاي ديگر از خواب بيدار شويد و تاريكي را بيشتر لمس و احساس كنيد. 4- از يكي از دوستانتان كه مايل است به شما كمك كند بخواهيد در تاريكي شب و يا موقع اذان صبح بيدار شده و با همديگر براي انجام مقدمات نماز و تطهير و... به سرويس بهداشتي رفته و به تدريج ميزان و زمان همراهي با شما را (از اتاق تا بيرون و بالعكس) كاهش دهد تا اين كه به حداقل ممكن كه اضطراب شما را برنيانگيزد و تحملش براي شما ممكن است، اكتفا كند تا در نهايت ميزان همراهي او به صفر برسد و بتوانيد به تنهايي اقدام كنيد.